kwatery w Polsce

wczasy, wakacje, urlop

< Poprzednia  1 ...  13  14  [15]  16  17  ... 22  Następna >

Życie na Pomorzu XVIII w. cz1

17 July 2012r.

Życie toczyło się wyznaczane przez pory roku i pory dnia w obrębie rodziny w codziennej pracy w jej kręgu. Zwykły tok zajęć przerywały wyprawy wojenne prowadzone tak w celu zdobycia łupów, jak i dla odparcia najazdu. Wtedy spokojny rolnik, myślilwy czy rybak przekształcał się w wojownika, a takie cechy, jak pracowitość i umiejętność współżycia z sąsiadami zastępowała wojowniczość, a nawet okrucieństwo i bezwzględność. Nas jednak będzie bardziej interesowało życie normalne — pokojowe. W niewielkich drewnianych chatach, zbudowanych bądź w obrębie wałów obronnych grodu, bądź u jego stóp po stronie zewnętrznej albo w osadach otwartych, dalekó od większych skupisk ludzkich, mieszkała niewielka rodzina, której głową był


Przodkowie Ziem Pomorskich

17 July 2012r.

Grody, które mogły być ważniejszymi ośrodkami poszczególnych terytoriów, nie były liczne, jeżeli przyjmiemy znaną do dziś ich liczbę. Są to: Będargowo, Ciechocino, Dębogórze, Mały Starzyn, Obłuże, Oksywie, Pieleszewo, Sławutówko, Sobieńczyce, Tyłowo, Orle, Wejherowo przy Pętkowicach nad rzeką Białą (Cedron). W literaturze przyjmuje się, że w młodszej fazie wczesnego feudalizmu szczególnie dwa ośrodki uzyskały duże znaczenie: Oksywie na południu i Sobieńczyce, zwane potocznie Żarnowcem, na północy. Wydaje się jednak, że w okolicach Pucka musiał być jakiś znaczny gród, po którym wobec zabudowy miejskiej już średniowiecznej nie zostało śladu, a wreszcie, że przynajmniej każda z kęp stanowiła jakieś opole o większym znaczeniu.


Okres wędrówki ludów na pomorzu

17 July 2012r.

Okres wędrówki ludów (375—600) charakteryzuje się zerwaniem kontaktów poprzez dawny szlak bursztynowy prowadzący znad środkowego Dunaju przez Bramę Morawską, Śląsk, Wielkopolskę do ujścia Wisły i na Sambię; nie oznacza to, że ludność od dawien dawna zasiedlająca te tereny wyemigrowała. Potomkowie dawnych tutejszych mieszkańców nadal posługiwali się tokarką przy obróbce bursztynu (np. skarb z Toliszczka z VI w.), lecz trudno ich kulturę wyodrębnić, tym bardziej że pojawiają się zabytki ze Skandynawii


Pomorska ludnośc prasłowiańska

17 July 2012r.

Pisarze greccy i rzymscy z I—II w. n.e. umieszczają na Pomorzu ludność prasłowiańską nazywaną Wenetami lub Wenedami. Była to ludność miejscowa, pochodząca od przodków dawno zasiedziałych. Spotykamy także przybyszy, może germańskiego pochodzenia, którzy przywędrowali tu z północy, ale niespokojni, szukając lepszych warunków życia, powędrowali dalej na południe. Śladem ich pobytu był inny obrządek grzebalny i różne od dawnych ozdoby. Grupa oksywska, o której wspomniałem poprzednio, przetrwała jednak zachowując swoje odrębności. Warto zwrócić uwagę, że osady były rozmieszczone na samym wybrzeżu. Tereny wyżynne, nawet urodzajne, były nie zaludnione albo nie znaleziono


Bałtyk - epoka żelaza

17 July 2012r.

Od około 650 r. p.n.e. rozpoczyna się epoka żelaza. Wyroby z tego metalu nie wyparły całkowicie ani brązu, ani kamienia. Ludzie ówcześni, mimo że doceniali użyteczność i przydatność nowego metalu nie zawsze mieli środki na uzyskanie go. Wiele czasu musiało upłynąć nim opanowano technologię obróbki rudy żelaznej, przeważnie darniowej. Pierwsze narzędzia z nowego materiału ustępowały swoją jakością wyrobom dawnym. Pewną rolę mógł grać także konserwatyzm nieobcy ludziom tych czasów. W omawianym okresie powstają pierwsze osady otoczone wałem, domy mieszkalne znajdowały się w jego obrębie. Wał miał za zadanie bronić mieszkańców przed napadami sąsiadów. Ludzie stanowili wówczas wielkie rody. Więzią były związki krwi.


Bałtyk - epoka brązu

17 July 2012r.

Od 1700 r. p.n.e. rozpoczyna się na Pomorzu epoka brązu i trwa do około 650 r. p.n.e. Brąz (stop miedzi z cyną lub antymonem czy-arsenem) był materiałem drogim, trudno dostępnym dla wszystkich mieszkańców, jednak ułatwiającym ścinanie i obróbkę drewna. Wobec tego nadal spotykamy wyroby kamienne, ale wprowadzenie nowego metalu stanowiło oznakę dalszego postępu w rozwoju ekonomicznym Pomorza. Z wczesnej epoki brązu (1700-1450 lat p.n.e.) pochodzi kurhan z Prusiewa. W następnych fazach tej kultury spotykamy już wyroby miejscowego


Bałtyk 9 tyś lat p.n.e.

17 July 2012r.

Człowiek epoki kamienia bardzo powoli zdobywał niezbędne mu umiejętności, przyswajał zdobycze, które nam wydają się łatwe i normalne, a w tamtych odległych czasach stanowiły o zmianie trybu życia. Umiejętność sporządzenia garnka pozwalała na ugotowanie ciepłej strawy, a zapoznanie się z tkactwem dawało lżejszy od skór i wygodniejszy przyodziewek. Analizując wykopaliska pochodzące z osad epoki kamiennej możemy zaobserwować pewne okresy większego lub mniejszego postępu. Niektóre grupy znały łuk i możemy sądzić, że utrzymywały się przede wszystkim z łowów; w tych gromadach oswojono najpierw psa. W innych broń ta zanika, pojawiają się natomiast prymitywne narzędzia do uprawy roli. Świadczą o tym znaleziska ziaren zbóż, w tym pszenicy,


Strona 15 z 22, < Poprzednia  1 ...  13  14  [15]  16  17  ... 22  Następna >