Walka o Pomorze

25 July 2012r.

W lipcu 1626 r. król szwedzki Gustaw Adolf rozpoczął wojnę o ujście Wisły, czyli o Pomorze. Pragnął on zagarnąć południowe wybrzeże Bałtyku i opanować Gdańsk, aby móc z niego ciągnąć korzyści. Jeden z kaprów szwedzkich działających na Zatoce Gdańskiej powiedział wręcz, że jego pan chce zdobyć trzy beczki złota (3 000 000 zł pol.), a sam Gustaw Adolf przyznawał, że celem prowadzonej przezeń wojny jest zdobycie przy pomocy "biednych szwedzkich chłopów" wielu łupów. Nieszczęściem starostwa puckiego w tej wojnie było to, że w styczniu 1626 r. zmarł Jan Wejher i zostało ono pozbawione organizatora obrony. Starostwo odziedziczyła żona Jana Anna ze Szczawińskich,, która żadnych zdolności wojskowych nie mogła mieć, była to już zresztą kobieta w podeszłych latach. O ibraku zabezpieczenia wybrzeża w tym czasie może świadczyć fakt bardzo znamienny. W maju 1625 r. krążył bezkarnie po Zatoce Gdańskiej kaper szwedzki Piotr Spiiryng. Dnia 26 maja napadł na szkutę mieszczanina puckiego Jana Fentu-na żeglującego z ładunkiem drewna do Gdańska. Na wysokości Oksywia Spiryng podpłynął do szkuty puckiej i pod groźbą muszkietów zmusił załogę ido opuszczenia statku i udania się szalupą do miasta. Ładunek cenniejszy zabrał, szkutę spalił. Ofiarą tegoż kapra padł również inny szyper pucki, Wawrzyniec Kukule.