kwatery w Polsce

wczasy, wakacje, urlop

  [1]  2  3  Następna >

Pomorska ludnośc prasłowiańska

18 July 2012r.

Pisarze greccy i rzymscy z I—II w. n.e. umieszczają na Pomorzu ludność prasłowiańską nazywaną Wenetami lub Wenedami. Była to ludność miejscowa, pochodząca od przodków dawno zasiedziałych. Spotykamy także przybyszy, może germańskiego pochodzenia, którzy przywędrowali tu z północy, ale niespokojni, szukając lepszych warunków życia, powędrowali dalej na południe. Śladem ich pobytu był inny obrządek grzebalny i różne od dawnych ozdoby. Grupa oksywska, o której wspomniałem poprzednio, przetrwała jednak zachowując swoje odrębności. Warto zwrócić uwagę, że osady były rozmieszczone na samym wybrzeżu. Tereny wyżynne, nawet urodzajne, były nie zaludnione albo nie znaleziono


Przodkowie Ziem Pomorskich

18 July 2012r.

Grody, które mogły być ważniejszymi ośrodkami poszczególnych terytoriów, nie były liczne, jeżeli przyjmiemy znaną do dziś ich liczbę. Są to: Będargowo, Ciechocino, Dębogórze, Mały Starzyn, Obłuże, Oksywie, Pieleszewo, Sławutówko, Sobieńczyce, Tyłowo, Orle, Wejherowo przy Pętkowicach nad rzeką Białą (Cedron). W literaturze przyjmuje się, że w młodszej fazie wczesnego feudalizmu szczególnie dwa ośrodki uzyskały duże znaczenie: Oksywie na południu i Sobieńczyce, zwane potocznie Żarnowcem, na północy. Wydaje się jednak, że w okolicach Pucka musiał być jakiś znaczny gród, po którym wobec zabudowy miejskiej już średniowiecznej nie zostało śladu, a wreszcie, że przynajmniej każda z kęp stanowiła jakieś opole o większym znaczeniu.


Życie na Pomorzu XVIII w. cz1

18 July 2012r.

Życie toczyło się wyznaczane przez pory roku i pory dnia w obrębie rodziny w codziennej pracy w jej kręgu. Zwykły tok zajęć przerywały wyprawy wojenne prowadzone tak w celu zdobycia łupów, jak i dla odparcia najazdu. Wtedy spokojny rolnik, myślilwy czy rybak przekształcał się w wojownika, a takie cechy, jak pracowitość i umiejętność współżycia z sąsiadami zastępowała wojowniczość, a nawet okrucieństwo i bezwzględność. Nas jednak będzie bardziej interesowało życie normalne — pokojowe. W niewielkich drewnianych chatach, zbudowanych bądź w obrębie wałów obronnych grodu, bądź u jego stóp po stronie zewnętrznej albo w osadach otwartych, dalekó od większych skupisk ludzkich, mieszkała niewielka rodzina, której głową był


Życie na Pomorzu cz 2

18 July 2012r.

Rodzina składała się przeciętnie z 4—5 osób. Mężczyzna zajmował się uprawą roli, jeżeli był rolnikiem, lub rzemiosłem, jeżeli znał jakiś zawód, kobieta prowadziła dom. W okresie żniw w osadach wiejskich podobnie jak i dziś wszyscy szli w pole do pracy. W długie wieczory kobiety przędły i tkały, mężczyźni naprawiali narzędzia, wykonywali też inne prace należące do zakresu ich czynności. Pożywienie nie było szczególnie urozmaicone. Żywności dostarczało rolnictwo, zbieractwo, łowiectwo i rybołówstwo. Podstawowym składnikiem utrzymania były na ogół pokarmy roślinne, mięso i ryłby stanowiły ważny, ale chyba uzupełniający składnik dań. Najważniejszą rolę odgrywało proso przyrządzane jakto kasza lub prażucha zapiekana w płaskich naczyniach albo też robiono bryje i polewki


Gall Anonim o Pomorzu

18 July 2012r.

KASZTELANIA KSIĄŻĄT POMORSKICH "Słone i cuchnące ryby ongi ojcom obcy niósł dziś im świeżych, trzepotliwych wiezie syn za wozem wóz. Dumni ojce byli ongi, gdy za grodem brali gród dziś ich syny się nie trwożą burz ni szumu morskich wód." Gall Anonim.


Pomorze XIII w

18 July 2012r.

Narastanie stosunków feudalnych godziło przede wszystkim w chłopi — członków dawnych wspólnot. Narzucano itm daniny i powinności. Daniny mogły być różne. Oddawane w bydle nazywano narzazem, daniny w zbożu określano jako poradne lub i powołowe, radiem bowiem nazywano taki kawałek ziemi, który można było uprawić za pomocą tego narzędzia, zaprzężone właśnie w woły. Do ciężarów na rzecz księcia należały też różne [posługi, jak budowa i naprawa grodów, gdzie przebywała książęca drużyna; stróża, czyli pilnowanie jego umocnień i budynków przed pożarem i nagłą napaścią. Osobnym obowiązkiem były posługi w czasie łowów książęcych na wielkiego zwierza, a więc uczestnictwo w nagonce, rozwożenie sieci, którymi otaczano rewir polowania. Osobną, a bardzo uciążliwą, powinnością było dostarczanie podwód tak drużynie książęcej, jak i jego urzędnikom. Brak dbałości ludzi


Czasy zaboru Pomorza Gdańskiego

18 July 2012r.

Do czasu zaboru Pomorza Gdańskiego przez Krzyżaków niewątpliwie istniały na terenie ziemi puckiej następujące osady książęce: Mrzezino (1178), Wieś Pucka (ok. 1224), Góra (1236), Karwia (1274), Żelisitrzewo (1279), Zagórze (1283), Wielka Wieś (1284), Brzyn (1284), Brudzewo (1285), Mieroszyno (1286), Celbowo (1296), Połchowo (przed 1303). Podane w nawiasach daty pierwszej wzmianki źródłowej nie mogą służyć jako wskazówka dla oznaczenia czasu faktycznego powstania danej osady. Na przykład Wieś Pucka, o której informacja pochodzi z 1224 r., powstała niewątpliwie Wcześniej, na pewno na długo przed rokiem 1217, kiedy spisano ten dokument, w którym (książę mówi, że cofa darowiznę tej wsi klasztorowi oliwskiemu,


Strona 1 z 3,   [1]  2  3  Następna >